Frankfurt

Een andere week dan anders. Daar ging ik. Maandagochtend 08.30 uur naar het station om vervolgens de trein naar Schiphol te pakken. Het liefste word ik tot aan de vertrekhal gebracht, maar door regen de stond er een giga file. Eerlijk is eerlijk, de trein was TOP!

Ik was bloedje zenuwachtig, zondag al, maar nadat ik Karin Heppener had gesproken was 75% van de zenuwen weg en bleef gezonde spanning over. Vond ik overigens best logisch, want ik heb nog nooit alleen gevlogen en al helemaal niet naar een plek waar ik niemand ken, ik iets ga doen wat ik nog niet eerder heb gedaan en mensen ga ontmoeten die ik alleen via een Zoom call heb gezien/gesproken. Do you feel me?

Met vertraging vertrok het vliegtuig en eenmaal in Frankfurt ging ik op zoek naar een uber. Ik kwam de shuttle service van het hotel tegen dus die gepakt. In het hotel was het goed toeven in mijn prachtige kamer.
Rond 15 uur was ik bij congreslocatie maar daar was ik totaal nog niet welkom… Opbouw was vanaf 18 uur en ik had de hoop om al om 17 uur iets te kunnen doen. In de tussentijd wilde ik daar op mijn laptop werken. Leuk geprobeerd Eef. “This venue is under construction and you need to leave.” Dusss! Terug naar het hotel, daar gewerkt om vervolgens om 17.15 uur weer naar de congreslocatie te gaan. Ik moest nog heel even wachten voor dat ik ein-de-lijk naar boven mocht. Er stonden heel wat dozen op me te wachten – wow! Tot 19.30 uur druk bezig geweest tot ik hoorde: “You need to leave and come back tomorrow.” Daar ging ik weer. Lekker op tijd in het hotel, dat wel en mijn koffertje ingepakt. Vroeg slapen lukte niet, dus ik heb Netflix aangezet en een serie gekeken.

De volgende ochtend ging de wekker om 06 uur  en om 06.50 uur zat ik in een uber. Helaas moest ik wederom wachten, gelukkig met allerlei andere eventmanagers die ook snel aan de slag wilden. Eenmaal het licht op groen ben ik vlug aan de slag gegaan en heb ik de de stand ‘aangekleed’. Wat een hoop (mooie!) spullen! Gelukkig kon ik via via extra opslag regelen en nog eens om de hoek ook! CHILL! Langzaamaan druppelde de standbemanning binnen met 1 uitdaging. Iemand kwam er niet in en na een hoop praten moest hij alsnog een extra tickt kopen. Het was niet helemaal goed gegaan, want onze tickets zouden omgewisseld moeten zijn. Gelukkig konden we alles on site regelen en mocht ook hij naar boven.

Een beetje onwennig met 4 mannen bij een stand kwam de sfeer er al snel lekker in. Wat een toffe dag heb ik gehad met goede gesprekken, humor, een praatje over ict en data waar ik werkelijk niets van snapte en tussendoor heb ik de stand bijgevuld, voor drinken gezorgd en dus eigenlijk ontzorgt. I like it!

Om 15 uur was het tijd om naar het vliegveld te gaan waar ik, net als op de heenreis, 30 minuten in de rij heb gestaan voor de security check. Deze keer moest alles uit de koffer. Best een gedoe met een laptop, allerlei snoeren en je dike jas in je hand. Maar de Duitsers waren goed gemutst, geduldig en super vriendelijk. Na de check ben ik op zoek gegaan naar de gate, die was in de tussentijd gewijzigd, en heb ik daar gewerkt met als uitzicht de ondergaande zon.

Wat een belevenis. Een belevenis die me veel heeft gebracht, waaronder een hoop zelfvertrouwen. Ik kan niet wachten om nog een keer te gaan!